Nowoczesne buty produkowane są w najszerszym asortymencie i przeznaczone są do różnorodnych warunków użytkowania. Kozaki, botki, sandały, trampki, trampki, kapcie, półbuty – co roku w sprzedaży pojawiają się setki tysięcy nowych modeli wykonanych z tradycyjnych materiałów naturalnych i syntetycznych. Niektóre próbki są przeznaczone do noszenia na co dzień, inne do uprawiania sportu, a jeszcze inne do „ceremonialnych wyjść”. Ale w czasach starożytnych buty miały inny charakter, nie różniły się wielką różnorodnością i spełniały tylko jedną praktyczną funkcję.
Historia obuwia
Ludzka stopa jest słabo przystosowana do chodzenia, a tym bardziej do biegania po skalistym, nierównym terenie. Dlatego potrzeba obuwia pojawiła się wraz z pierwszymi podstawami cywilizacji – jeszcze w czasach środkowego i górnego paleolitu. Właśnie na ten okres historyczny (34-40 tys. lat temu) datowane są najwcześniejsze dowody znalezione przez archeologów. Same buty ze stanowisk Sungir i Tianyuan (Zhuzhou) nie przetrwały do dziś, ale znaleziono tam szczątki starożytnych osadników ze zmodyfikowanymi paliczkami palców. Takie zmiany anatomiczne mogły nastąpić jedynie w wyniku długotrwałego noszenia butów: kilkadziesiąt pokoleń.
Bezpośrednio same produkty obuwnicze rzadko można znaleźć na starożytnych stanowiskach archeologicznych, ponieważ materiałami do ich produkcji były szybko rozkładające się substancje organiczne: kora drzew, papirus, trzcina, słoma. Mimo to dokonano kilku udanych znalezisk: w stanie Nevada iw stanie Oregon (USA). Mowa o jaskini Fort Rock, w której cudownie zachowały się plecione sandały starożytnych ludzi, datowane na 7-8 tysiąclecie pne. Surowcem do ich produkcji była kora piołunu i suszona trawa.
Podobne znaleziska, ale datowane na późniejsze stulecia, dokonano także na Wschodzie. Są to przede wszystkim sandały wykonane z liści palmowych, rozpowszechnione w starożytnym Egipcie oraz buty noszone przez starożytnych Asyryjczyków i Żydów. Dla bogatych buty takie wiązano plecionymi sznurowadłami i wyposażano w twarde obcasy z wgłębieniami, w których umieszczano kadzidło.
W starożytności (od VIII wieku pne do V wieku naszej ery) w Grecji pojawiło się wiele nowych rodzajów obuwia: półbuty, buty sznurowane, pończochy z miękkiej skóry, buty bez skarpet i cothurni (sandały z wysokimi podeszwa). Z kolei starożytni Rzymianie wynaleźli buty sznurowane, sandały ze skórzanymi paskami, pantofle ze sznurka i przybijane botki bez palców. Jako ostatni wyposażeni zostali rzymscy żołnierze - legioniści.
Średniowiecze, czasy nowe i nowożytne
W średniowieczu w Europie zniesiono tradycyjne sandały otwarte, a ich miejsce zajęły pulleny (buty z miękkiej skóry bez obcasów i często bez twardej podeszwy, z zadartymi czubkami). Im szlachetniejszy i bogatszy był człowiek, tym dłużej pozwolono mu nosić pulowery „Ponadto dzwonki i dzwoneczki zawieszano często na długich skarpetach do butów, dzwoniących podczas chodzenia. W okresie renesansu takie nieporęczne i niewygodne buty wyszły z mody i stopniowo zastępowano je małymi butami i butami z krawaty. Były wykonane z wełny, aksamitu, skóry i pomalowane na jasne kolory: żółty, czerwony, niebieski.
W XIII wieku spiczaste buty odzyskały popularność w Europie, ale zamiast dzwonków i dzwonków zaczęto je ozdabiać sprzączkami, kokardkami i sznurowadłami. W XIX wieku zaczęto używać skórzanych kozaków bez ozdób, a także miękkich półbutów z futerkiem. Nowoczesne buty zaczęły pojawiać się dopiero na początku XX wieku, kiedy zaczęto je wykonywać dokładnie według kształtu stopy. Wkładki stały się bardziej asymetryczne, a zamiast skóry i wełny zaczęto używać płótna, filcu, gumy i innych tanich materiałów. Dotyczyło to jednak (i dotyczy) tylko średniej i niższej klasy konsumentów, a przedstawiciele klas bogatych zarówno nosili, jak i nadal noszą buty wykonane z drogich, naturalnych materiałów.
Podsumowując, możemy powiedzieć, że buty w naszych czasach (podobnie jak we wszystkich innych) mogą być zarówno przedmiotem luksusowym, jak i niezbędnym. Wszystko zależy od materiałów, z jakich została wykonana, jakości krawiectwa oraz miejsca produkcji. Kupując buty w Internecie, należy zwrócić uwagę na te punkty - a także na wskazany rozmiar. Te ostatnie można przetłumaczyć z różnych światowych standardów za pomocą specjalnych kalkulatorów online lub według tabel rozmiarów.
